Historia szkoły
Na podstawie Kroniki odtworzono historię szkoły i najważniejsze wydarzenia z życia wsi.
Rok szkolny 1960/1961
Naukę rozpoczęło 220 uczniów . Miejsce Danuty Wrony-Przączek zajął Tomasz Boleszko. Reszta nauczycieli ta sama.
We wakacje miała miejsce powodź. Woda rzeki przybrała niebywałe rozmiary , sięgała pól ogrodu szkolnego. Mieszkańcy znad rzeki ewakuowali się w wyższe tereny zabierając ze sobą żywy dobytek. Wylew poczynił olbrzymie straty we wszystkich Rzepiennikach.
We IX rozpoczęto budowę Domu Ludowego. Przewodniczącym Komitetu budowy został sołtys Wojciech Noga. Dokonano niektórych prac remontowych szkoły. Wybudowano ganek od strony wejścia do mieszkania.
Staraniem inspektora w bieżącym roku przywieziono do szkoły nowe ławki, które zastąpiły używane jeszcze przez pradziadków. 10 IX nastąpiła zmiana w nauczaniu religii. Jako przedmiot nadobowiązkowy lekcje religii odbywały się po zajęciach szkolnych. W tym roku szkolnym realizowany socjalistyczny kierunek wychowania według słów Władyslawa Gomułki: „ Jednym z głównych, najbardziej zasadniczych zadań naszej szkoły jest wychowanie człowieka na miarę naszej epoki, człowieka, który będzie chciał i umiał twórczo współdziałać w tym największym przełomie naszych czasów, jakim jest socjalistyczne przeobrażenie społeczeństwa polskiego”.
W marcu uczniowie , nauczyciele i rodzice brali udział w wycieczce szkolnej do Tarnowa na film „ Krzyżacy”. W IV odbywały w szkole praktykę dwie licealistki z Tarnowa H. Stefańczykówna i Zbigniewa Malisz. Dzieci szkolne były świadkami grożnego pożaru zabudowań gospodarczych Władysława Kleszyka- stróża tutejszej szkoły.
Rok szkolny 1961/1962
Rok szkolny rozpoczęło 256 uczniów i sześciu nauczycieli , w tym nowa- Irena Klimek.
W tym roku prowadzono w szkole długofalową akcję pod hasłem „ Szkoła nasza przykładem ładu, porządku, estetyki i czystości”.
5 IX została przy szkole drewnianej wykopana studnia. Prace te wykonali Aleksander Gogola i Józef Kopek z Ostrzesza.
W XII fala silnych mrozów. Temperatura wynosiła – 35 stopni.
Epidemia mumsa i grypy- 105 zachorowań.
W I otwarto w szkole Sklepik Uczniowski.
12 V wycieczka starszych dzieci do Tarnowa z okazji 20-lecia Partii Robotniczej- -zwiedzono muzea.
26 V przybyła do szkoły Wojewódzka Komisja z wizytatorem i inspektorami szkolnictwa w celu przyznania Spółdzielni Uczniowskiej II miejsca na szczeblu powiatowym.
22 VI oddano do użytku mieszkańców Dom Ludowy. Od tego roku nauczyciele ze swoich skromnych poborów obowiązani byli płacić :
„Premiową pożyczkę na odbudowę kraju”
„Daninę Narodową” na odbudowę Ziem Odzyskanych.
Rok szkolny 1962/1963 rozpoczęło 238 uczniów z niezmienionym składem nauczycielskim.
Od 3 IX nauka religii odbywała się w Punkcie Katechetycznym u Wojciecha Nogi. Prowadzili ja księża z Rzepiennika Biskupiego- ks. Dziedzic i ks. Malarz.
W miesiącach jesiennych nasilenie grypy, anginy i żółtaczki.
Wyjątkowo wczesna zima , bardzo mroźna -40 stopni. Nauka w szkole była dwukrotnie przerywana.
Rok szkolny 1963/1964
Od tego roku zaczyna obowiązywać program 8-klasowej Szkoły Podstawowej. Głównym zadaniem szkoły w tym roku było „ podniesienie poziomu nauczania sprawności szkoły oraz pogłębienie i rozszerzenie jej oddziaływania wychowawczego na młodzież- unowocześnienie metod nauczania i wychowania- umocnienie socjalistycznego kierunku działalności szkoły”. W miejsce pani Antoniny Kwiek rozpoczęła pracę Maria Pyjor.
24 IV w nagrodę za wybitną działalność kulturalno-oświatową gromada wsi otrzymała „ Kawiarnię Klub-Ruch”. Urządzono ją w dwóch salach Domu Ludowego. Ruch –Tarnów wyposażył kawiarnię w bogaty sprzęt. Kierownikiem została Władysława Ziomek.
Rok szkolny 1964/1965
Rozpoczęło go 230 uczniów oraz grono nauczycielskie w składzie: państwo Nipochorscy, Zofia Stefańska, Maria Lulek, Irena Zięba (Klimek), Janina Noga, Mieczysław Górecki. Przyjęto hasło: „ Czynny i pełny udział w życiu szkoły- to nie sprawa dobrej woli, a obowiązek każdego nauczyciela”.
SU zaprowadziła uprawę mięty pieprzowej. Urodzaj był nieszczególny.
W listopadzie przystąpiono do elektryfikacji szkoły.
16 XI szkoła otrzymała radioodbiornik „Malwa”, a 30 XI telewizor firmy „ Szafir”.
Końcem listopada wybrano Komitet Elektryfikacji Wsi. Gromada otrzymuje też plac pod cmentarz komunalny na gruntach Narcyza Sadłonia. Cmentarz oddano do użytku w czerwcu.
Opracowano na podstawie Kroniki Szkoły prowadzonej od początku przez kierownika Tadeusza Wysowskiego, a następnie od roku 1947 do VIII 1965 przez panią Janinę Nipochorską.
Romana Gąsiorowska
Naukę rozpoczęło 220 uczniów . Miejsce Danuty Wrony-Przączek zajął Tomasz Boleszko. Reszta nauczycieli ta sama.
We wakacje miała miejsce powodź. Woda rzeki przybrała niebywałe rozmiary , sięgała pól ogrodu szkolnego. Mieszkańcy znad rzeki ewakuowali się w wyższe tereny zabierając ze sobą żywy dobytek. Wylew poczynił olbrzymie straty we wszystkich Rzepiennikach.
We IX rozpoczęto budowę Domu Ludowego. Przewodniczącym Komitetu budowy został sołtys Wojciech Noga. Dokonano niektórych prac remontowych szkoły. Wybudowano ganek od strony wejścia do mieszkania.
Staraniem inspektora w bieżącym roku przywieziono do szkoły nowe ławki, które zastąpiły używane jeszcze przez pradziadków. 10 IX nastąpiła zmiana w nauczaniu religii. Jako przedmiot nadobowiązkowy lekcje religii odbywały się po zajęciach szkolnych. W tym roku szkolnym realizowany socjalistyczny kierunek wychowania według słów Władyslawa Gomułki: „ Jednym z głównych, najbardziej zasadniczych zadań naszej szkoły jest wychowanie człowieka na miarę naszej epoki, człowieka, który będzie chciał i umiał twórczo współdziałać w tym największym przełomie naszych czasów, jakim jest socjalistyczne przeobrażenie społeczeństwa polskiego”.
W marcu uczniowie , nauczyciele i rodzice brali udział w wycieczce szkolnej do Tarnowa na film „ Krzyżacy”. W IV odbywały w szkole praktykę dwie licealistki z Tarnowa H. Stefańczykówna i Zbigniewa Malisz. Dzieci szkolne były świadkami grożnego pożaru zabudowań gospodarczych Władysława Kleszyka- stróża tutejszej szkoły.
Rok szkolny 1961/1962
Rok szkolny rozpoczęło 256 uczniów i sześciu nauczycieli , w tym nowa- Irena Klimek.
W tym roku prowadzono w szkole długofalową akcję pod hasłem „ Szkoła nasza przykładem ładu, porządku, estetyki i czystości”.
5 IX została przy szkole drewnianej wykopana studnia. Prace te wykonali Aleksander Gogola i Józef Kopek z Ostrzesza.
W XII fala silnych mrozów. Temperatura wynosiła – 35 stopni.
Epidemia mumsa i grypy- 105 zachorowań.
W I otwarto w szkole Sklepik Uczniowski.
12 V wycieczka starszych dzieci do Tarnowa z okazji 20-lecia Partii Robotniczej- -zwiedzono muzea.
26 V przybyła do szkoły Wojewódzka Komisja z wizytatorem i inspektorami szkolnictwa w celu przyznania Spółdzielni Uczniowskiej II miejsca na szczeblu powiatowym.
22 VI oddano do użytku mieszkańców Dom Ludowy. Od tego roku nauczyciele ze swoich skromnych poborów obowiązani byli płacić :
„Premiową pożyczkę na odbudowę kraju”
„Daninę Narodową” na odbudowę Ziem Odzyskanych.
Rok szkolny 1962/1963 rozpoczęło 238 uczniów z niezmienionym składem nauczycielskim.
Od 3 IX nauka religii odbywała się w Punkcie Katechetycznym u Wojciecha Nogi. Prowadzili ja księża z Rzepiennika Biskupiego- ks. Dziedzic i ks. Malarz.
W miesiącach jesiennych nasilenie grypy, anginy i żółtaczki.
Wyjątkowo wczesna zima , bardzo mroźna -40 stopni. Nauka w szkole była dwukrotnie przerywana.
Rok szkolny 1963/1964
Od tego roku zaczyna obowiązywać program 8-klasowej Szkoły Podstawowej. Głównym zadaniem szkoły w tym roku było „ podniesienie poziomu nauczania sprawności szkoły oraz pogłębienie i rozszerzenie jej oddziaływania wychowawczego na młodzież- unowocześnienie metod nauczania i wychowania- umocnienie socjalistycznego kierunku działalności szkoły”. W miejsce pani Antoniny Kwiek rozpoczęła pracę Maria Pyjor.
24 IV w nagrodę za wybitną działalność kulturalno-oświatową gromada wsi otrzymała „ Kawiarnię Klub-Ruch”. Urządzono ją w dwóch salach Domu Ludowego. Ruch –Tarnów wyposażył kawiarnię w bogaty sprzęt. Kierownikiem została Władysława Ziomek.
Rok szkolny 1964/1965
Rozpoczęło go 230 uczniów oraz grono nauczycielskie w składzie: państwo Nipochorscy, Zofia Stefańska, Maria Lulek, Irena Zięba (Klimek), Janina Noga, Mieczysław Górecki. Przyjęto hasło: „ Czynny i pełny udział w życiu szkoły- to nie sprawa dobrej woli, a obowiązek każdego nauczyciela”.
SU zaprowadziła uprawę mięty pieprzowej. Urodzaj był nieszczególny.
W listopadzie przystąpiono do elektryfikacji szkoły.
16 XI szkoła otrzymała radioodbiornik „Malwa”, a 30 XI telewizor firmy „ Szafir”.
Końcem listopada wybrano Komitet Elektryfikacji Wsi. Gromada otrzymuje też plac pod cmentarz komunalny na gruntach Narcyza Sadłonia. Cmentarz oddano do użytku w czerwcu.
Opracowano na podstawie Kroniki Szkoły prowadzonej od początku przez kierownika Tadeusza Wysowskiego, a następnie od roku 1947 do VIII 1965 przez panią Janinę Nipochorską.
Romana Gąsiorowska
Rok szkolny 1951/1952
rozpoczęło 164 uczniów z niezmienionym gronem nauczycielskim. Religii w tym roku uczył ks. Franciszek Kukla. Naukę prowadzono w czterech salach szkolnych, które wysiłkiem kierownictwa wyremontowano, inne wykończono.
Na nowy rok wyznaczono zadania w myśl hasła: „Zadaniem dzisiejszej szkoły jest stworzyć człowieka, budowniczego socjalizmu- realizatora Planu 6-letniego. Wychować człowieka, by dać mu poczucie radości dróg dnia dzisiejszego”
Pod koniec roku oddano do użytku mieszkanie nauczycielskie nad szkołą. Zajęła je pani Trybus.
Rok szkolny 1952/1953
Cztery najważniejsze zadania stojące przed uczniami i nauczycielami w tym roku:
Walka o wiedzę
Walka o wydatniejszą pracę
Walka o prawdę
Walka o pokój
Rok rozpoczęło 163 uczniów i czteroosobowe grono nauczycielskie z ks. Kuklą, którego od 14 IV zmienił ks. Trojnacki.
Rok szkony 1953/1954
rozpoczęło 163 uczniów klas I-VII. Każda klasa uczyła się oddzielnie. Zmieniło się grono nauczycielskie. Nadal uczyli państwo Nipochorscy, Aurelia Ciesielska, Zofia Czachor, ks. Stanisław Chełmecki.
Życie szkoły wiedzione było pod hasłem:”Wzmożoną i wydajną pracą przyczynimy się do wypełnienia Planu 6-letniego, w czasie procesu kształcenia i wychowania zapoznajemy uczniów z osiągnięciami Konstytucji PRL-dla mas pracujących-w walce o pokój i socjalizm”.
W okresie wakacyjnym poczyniono szereg prac przy wykończeniu nowej szkoły. Wykończono ganki i balkony, postawiono w korytarzu szkolnym małą kancelarię nauczycielską. Prac doglądał kierownik, fachowe prace wykonali: stolarz Łuszczyk Józef, Słowik Stanisław z Golanki, szklił Gogola Dominik, prace murarskie wykonał murarz Stanisław Mrówka z Chojnika. Budynki i sprzęt w całkowitym porządku były przygotowane na rozpoczęcie nowego roku szkolnego.
Rok szkolny 1954/1955
rozpoczęło 167 uczniów z gronem w składzie: państwo Nipochorscy, Aurelia Ciesielska, Janina Trybus, która wróciła po urlopie, ks. Chełmecki. W tym roku usunięto ze szkoły modlitwę i wprowadzono apele.
Rok szkolny 1955/1956
Zorganizowano pod hasłem:”Bliżej dziecka”. Do szkoły w Rzepienniku przyłączono Szkołę Filialną z Golanki, w której uczył Tadeusz Latoś. Razem 173 uczniów naszej szkoły + 26 z Golanki= 199 uczniów. Skład nauczycielski przedstawiał się następująco: państwo Nipochorscy, Aurelia Ciesielska, którą zastąpił Czesław Kras, Cygan Maria, która później zastąpiła Leokadia Bidus, Olga Wilaszek i ks. Mordarski.
Od początku swojej pracy w Rzepienniku pani Nipochorska razem z młodzieżą i dorosłymi organizuje na wsi życie kulturalne. Przygotowuje, opracowuje i reżyseruje przedstawienia , sceny teatralne. Imprezy mają charakter dochodowy. Przeznacza się go na cele związane z budową lub remontem szkół.
Rok szkolny 1956/1957
Ogólna liczba uczniów w tym roku wyniosła 200 (170+30 z Golanki). Nowi nauczyciele to Zofia Stefańska i Maria Lulek. W czerwcu staraniem kierownictwa szkoła została otoczona płotem-siatką. Robotników opłacono z funduszu zdobytego imprezami szkolnymi. Potrzebne materiały przydzielił Wydział Oświaty w Tarnowie.
Rok szkolny 1957/1958
Rok szkolny 1958/1959 rozpoczęło 205 dzieci , uczyły się na dwie zmiany. W tym roku pracuje w szkole szósta siła nauczycielska w osobie Barbary Nipochorskiej. Religii uczył ks. Józef Łakomy.
W czerwcu wycieczka najstarszej klasy do Tarnowa celem wykonania badania rentgenowskiego płuc oraz zwiedzenia najważniejszych obiektów miasta a także wycieczka całej szkoły na Cisie.
W tym roku szkolnym wykończono drugie mieszkanie nauczycielskie na nowej szkole, które miało służyć za gabinet przyrodniczo-fizyczny, otoczono szkołę siatką, wyłożono podwórka płytami betonowymi, zbudowano betonowy śmietnik, wykopano nową studnię zgodnie z wymogami sanitarnymi, rozbudowano budynki gospodarcze przy starej i nowej szkole.
Rok szkolny 1959/1960
Naukę w systemie dwuzmianowym rozpoczęło 220 uczniów klas I-VII.
W miejsce Barbary Lupa-Nipochorskiej przybyła nowa nauczycielka Danuta Wrona.
W III szkoła była wizytowana przez inspektorów: J Saletnika, T. Tyrkę, E. Kozika. Wizytacja wypadła pomyślni.
W czasie tego roku szkolnego w tutejszej gromadzie wybudowano most w kierunku Ostrzesza, most betonowy w kierunku Golanka- Gromnik. Powstał Sklep Spółdzielczy u Daniela Kwaśnego.
W maju w szkole była Ekipa Lekarska -1000-lecia. Przeprowadziła badanie dzieci, usuwano zęby, udzielano podartym, którzy się zgłosili. Kierownikiem Ekipy był dr Stanisław Jakuc z Tarnowa.
Od 1 VII rozpoczęto prace remontowe starego budynku szkoły. Odnowiono klasy, mieszkania nauczycielskie, kominy, poprawiono dach. Wszystko było gotowe na 1 IX.
rozpoczęło 164 uczniów z niezmienionym gronem nauczycielskim. Religii w tym roku uczył ks. Franciszek Kukla. Naukę prowadzono w czterech salach szkolnych, które wysiłkiem kierownictwa wyremontowano, inne wykończono.
Na nowy rok wyznaczono zadania w myśl hasła: „Zadaniem dzisiejszej szkoły jest stworzyć człowieka, budowniczego socjalizmu- realizatora Planu 6-letniego. Wychować człowieka, by dać mu poczucie radości dróg dnia dzisiejszego”
Pod koniec roku oddano do użytku mieszkanie nauczycielskie nad szkołą. Zajęła je pani Trybus.
Rok szkolny 1952/1953
Cztery najważniejsze zadania stojące przed uczniami i nauczycielami w tym roku:
Walka o wiedzę
Walka o wydatniejszą pracę
Walka o prawdę
Walka o pokój
Rok rozpoczęło 163 uczniów i czteroosobowe grono nauczycielskie z ks. Kuklą, którego od 14 IV zmienił ks. Trojnacki.
Rok szkony 1953/1954
rozpoczęło 163 uczniów klas I-VII. Każda klasa uczyła się oddzielnie. Zmieniło się grono nauczycielskie. Nadal uczyli państwo Nipochorscy, Aurelia Ciesielska, Zofia Czachor, ks. Stanisław Chełmecki.
Życie szkoły wiedzione było pod hasłem:”Wzmożoną i wydajną pracą przyczynimy się do wypełnienia Planu 6-letniego, w czasie procesu kształcenia i wychowania zapoznajemy uczniów z osiągnięciami Konstytucji PRL-dla mas pracujących-w walce o pokój i socjalizm”.
W okresie wakacyjnym poczyniono szereg prac przy wykończeniu nowej szkoły. Wykończono ganki i balkony, postawiono w korytarzu szkolnym małą kancelarię nauczycielską. Prac doglądał kierownik, fachowe prace wykonali: stolarz Łuszczyk Józef, Słowik Stanisław z Golanki, szklił Gogola Dominik, prace murarskie wykonał murarz Stanisław Mrówka z Chojnika. Budynki i sprzęt w całkowitym porządku były przygotowane na rozpoczęcie nowego roku szkolnego.
Rok szkolny 1954/1955
rozpoczęło 167 uczniów z gronem w składzie: państwo Nipochorscy, Aurelia Ciesielska, Janina Trybus, która wróciła po urlopie, ks. Chełmecki. W tym roku usunięto ze szkoły modlitwę i wprowadzono apele.
Rok szkolny 1955/1956
Zorganizowano pod hasłem:”Bliżej dziecka”. Do szkoły w Rzepienniku przyłączono Szkołę Filialną z Golanki, w której uczył Tadeusz Latoś. Razem 173 uczniów naszej szkoły + 26 z Golanki= 199 uczniów. Skład nauczycielski przedstawiał się następująco: państwo Nipochorscy, Aurelia Ciesielska, którą zastąpił Czesław Kras, Cygan Maria, która później zastąpiła Leokadia Bidus, Olga Wilaszek i ks. Mordarski.
Od początku swojej pracy w Rzepienniku pani Nipochorska razem z młodzieżą i dorosłymi organizuje na wsi życie kulturalne. Przygotowuje, opracowuje i reżyseruje przedstawienia , sceny teatralne. Imprezy mają charakter dochodowy. Przeznacza się go na cele związane z budową lub remontem szkół.
Rok szkolny 1956/1957
Ogólna liczba uczniów w tym roku wyniosła 200 (170+30 z Golanki). Nowi nauczyciele to Zofia Stefańska i Maria Lulek. W czerwcu staraniem kierownictwa szkoła została otoczona płotem-siatką. Robotników opłacono z funduszu zdobytego imprezami szkolnymi. Potrzebne materiały przydzielił Wydział Oświaty w Tarnowie.
Rok szkolny 1957/1958
Rok szkolny 1958/1959 rozpoczęło 205 dzieci , uczyły się na dwie zmiany. W tym roku pracuje w szkole szósta siła nauczycielska w osobie Barbary Nipochorskiej. Religii uczył ks. Józef Łakomy.
W czerwcu wycieczka najstarszej klasy do Tarnowa celem wykonania badania rentgenowskiego płuc oraz zwiedzenia najważniejszych obiektów miasta a także wycieczka całej szkoły na Cisie.
W tym roku szkolnym wykończono drugie mieszkanie nauczycielskie na nowej szkole, które miało służyć za gabinet przyrodniczo-fizyczny, otoczono szkołę siatką, wyłożono podwórka płytami betonowymi, zbudowano betonowy śmietnik, wykopano nową studnię zgodnie z wymogami sanitarnymi, rozbudowano budynki gospodarcze przy starej i nowej szkole.
Rok szkolny 1959/1960
Naukę w systemie dwuzmianowym rozpoczęło 220 uczniów klas I-VII.
W miejsce Barbary Lupa-Nipochorskiej przybyła nowa nauczycielka Danuta Wrona.
W III szkoła była wizytowana przez inspektorów: J Saletnika, T. Tyrkę, E. Kozika. Wizytacja wypadła pomyślni.
W czasie tego roku szkolnego w tutejszej gromadzie wybudowano most w kierunku Ostrzesza, most betonowy w kierunku Golanka- Gromnik. Powstał Sklep Spółdzielczy u Daniela Kwaśnego.
W maju w szkole była Ekipa Lekarska -1000-lecia. Przeprowadziła badanie dzieci, usuwano zęby, udzielano podartym, którzy się zgłosili. Kierownikiem Ekipy był dr Stanisław Jakuc z Tarnowa.
Od 1 VII rozpoczęto prace remontowe starego budynku szkoły. Odnowiono klasy, mieszkania nauczycielskie, kominy, poprawiono dach. Wszystko było gotowe na 1 IX.
Rok szkolny 1945/1946 rozpoczyna z liczbą 197 uczniów sam kierownik Wysowski.
17 X obchodzono rocznicę mordu partyzantów partyzantów Dąbrach. Dzieci uczestniczyły we mszy św. i składały wieńce na mogiłach poległych.
6 XII – szkolne Mikołajki , dzieci otrzymały paczki żywnościowe.
Na przełomie XI i XII odnotowano na terenie szkoły epidemię krztuśca 20 XII oddano do użytku betonowy most w miejsce drewnianego wysadzonego przez Niemców k/ pana Gnata.
1 I przybyły dwie nowe siły nauczycielskie – Maria Konopka i Zofia Wysowska.
28 III miał miejsce uroczysty przejazd pociągu udekorowanego chorągiewkami chorągiewkami w barwach narodowych po odbudowaniu mostów na rzece Białej.
1 IV ruszyła świetlica szkolna zorganizowana przez panią Wysowską.
14 VI uroczyście obchodzono w szkole Dzień Trzeźwości , mający na celu przeciwdziałanie alkoholizmowi szeroko rozpowszechnionemu przez Niemców. Odbyły się również rekolekcje trzeźwościowe dla młodzieży.
2 VI dzieci zagrały przedstawienie pt.” Zaczarowana fujarka”, które dedykowały swoim mamom z okazji Dnia Matki rozpoczęło go 184 uczniów i nowa nauczycielka pani Antonina Kwiek.
W czerwcu miała miejsce całodzienna wycieczka do Szybu-Białówka. Pod koniec miesiąca również wycieczka klasy VII do Tarnowa.
W sierpniu na zebraniu szkolnym dokonano wyboru Komitetu Budowy Domu Ludowego. Jego przewodniczącym został Ludwik Mucha-Nipochorski.
Rok szkolny 1946/1947 rozpoczęło 193 uczniów z kierownikiem Wysowskim.
Całe wakacje kierownik czynił starania o polepszenie warunków lokalowych szkoły. Powołano Komitet Rozbudowy Szkoły w osobach: Józef Majchrowicz- przewodniczący, Józef Smosna, Wojciech Miłkowski, Stanisław Noga, Ludwik Krzyżanowski, Józef Bajorek oraz kierownik szkoły i sołtys wsi, który gromadził środki oraz drzewo na ten cel.
Od 8 XI pracę nauczycielki w szkole rozpoczęła Ukrainka Melania Dziamba, która w czerwcu została wywieziona przez wojsko pogranicza. Styczeń 1947 roku upływał pod znakiem wyborów do Sejmu, które odbyły się 19 I . 5 II wybrano prezydenta – Bolesława Bieruta.
Od 1 IV nowym kierownikiem szkoły został mianowany Ludwik Mucha--Nipochorski, pan Wysowski został mianowany podinspektorem szkolnym i odszedł do Bochni. Nauczycielem została też żona kierownika pani Janina Nipochorska.
W czerwcu zorganizowano dwa festyny, z których dochód na sumę 62 tys. zł przekazano na budowę szkoły.
Rok szkolny 1947/1948 rozpoczęło 168 uczniów uczniów i dwie nowe siły nauczycielskie, panie Gizela Dąbrowska i Janina Trybus. Rok upływał pod hasłem: ”Wyścigu pracy”.
Za dochodowe imprezy zakupiono 8 arów działki pod budowę szkoły u Wojciecha Nogi za 55 tys. zł.
3 XII zmarła na dyfterię uczennica kl. I Janina Wrzoś. Dzieci uwiły wieniec wieniec odprowadziły zmarłą na miejsce wiecznego spoczynku.
W lutym kierownik dokonał zakupu trzylampowego radia dla szkoły i szafki na nie.
1 V z okazji Święta Pracy starsi uczniowie i nauczyciele wykopali doły pod fundamenty przyszłej szkoły.
8 VIII poświęcenia kamienia węgielnego pod budowę dokonał ks. Stanisław Bochenek.
W czerwcu uczniowie i nauczyciele ufundowali do kościoła nową złotą puszkę.
Rok szkolny 1948/1949 rozpoczęło 173 dzieci z tym samym gronem nauczycielskim. Rozpoczęto go pod hasłem: ”Współzawodnictwa w wyścigu pracy”.
Dzieci pod kierownictwem pani Nipochorskiej przygotowały przedstawienia, z których dochód przeznaczyły na zakup desek na okna i drzwi do nowej szkoły.
Upamiętniając czyn majowy dzieci posadziły 100 sztuk drzewek morwowych.
Z okazji Dnia Matki i Dnia Dziecka dziewczynki uszyły 18 koszulek dla dzieci, które przekazały najuboższym mamom, a chłopcy 15 deseczkowych koników na biegunach, które Inspektor szkolny miał przekazać dzieciom z Sierocińca.
Ten rok upłynął pod znakiem dochodowych imprez na rzecz budowy szkoły.
Rok 1949/1950 rozpoczęło grono pedagogiczne w składzie tym samym, co w roku ubiegłym.
Upłynął on pod znakiem imprez i uroczystości, z których dochód przeznaczono na materiał do wykończenia szkolnych sal.
Rok szkolny 1950/1951 rozpoczęło 166 uczniów klas I-VII i grono ped. w składzie: Kier. L. Nipochorski, Janina Nipochorska, Janina Trybus, Gizela Dąbrowska, ks. Stanisław Augustyn. Każda klasa w tym roku uczyła się oddzielnie.
20 stycznia utworzono w szkole ZHP ( 5 ogniw, 2 zastępy – 1 drużyna).
W tym roku zaczęły też działać koła zainteresowań dla uczniów- organizacje dziecinne:
Koło Odbudowy Warszawy
Koło Obrońców Pokoju
Koło TPPR
Koło PCK
Drużyna Harcerska Przodownikiem w nauce był Stanisław Łuszczyk.
17 X obchodzono rocznicę mordu partyzantów partyzantów Dąbrach. Dzieci uczestniczyły we mszy św. i składały wieńce na mogiłach poległych.
6 XII – szkolne Mikołajki , dzieci otrzymały paczki żywnościowe.
Na przełomie XI i XII odnotowano na terenie szkoły epidemię krztuśca 20 XII oddano do użytku betonowy most w miejsce drewnianego wysadzonego przez Niemców k/ pana Gnata.
1 I przybyły dwie nowe siły nauczycielskie – Maria Konopka i Zofia Wysowska.
28 III miał miejsce uroczysty przejazd pociągu udekorowanego chorągiewkami chorągiewkami w barwach narodowych po odbudowaniu mostów na rzece Białej.
1 IV ruszyła świetlica szkolna zorganizowana przez panią Wysowską.
14 VI uroczyście obchodzono w szkole Dzień Trzeźwości , mający na celu przeciwdziałanie alkoholizmowi szeroko rozpowszechnionemu przez Niemców. Odbyły się również rekolekcje trzeźwościowe dla młodzieży.
2 VI dzieci zagrały przedstawienie pt.” Zaczarowana fujarka”, które dedykowały swoim mamom z okazji Dnia Matki rozpoczęło go 184 uczniów i nowa nauczycielka pani Antonina Kwiek.
W czerwcu miała miejsce całodzienna wycieczka do Szybu-Białówka. Pod koniec miesiąca również wycieczka klasy VII do Tarnowa.
W sierpniu na zebraniu szkolnym dokonano wyboru Komitetu Budowy Domu Ludowego. Jego przewodniczącym został Ludwik Mucha-Nipochorski.
Rok szkolny 1946/1947 rozpoczęło 193 uczniów z kierownikiem Wysowskim.
Całe wakacje kierownik czynił starania o polepszenie warunków lokalowych szkoły. Powołano Komitet Rozbudowy Szkoły w osobach: Józef Majchrowicz- przewodniczący, Józef Smosna, Wojciech Miłkowski, Stanisław Noga, Ludwik Krzyżanowski, Józef Bajorek oraz kierownik szkoły i sołtys wsi, który gromadził środki oraz drzewo na ten cel.
Od 8 XI pracę nauczycielki w szkole rozpoczęła Ukrainka Melania Dziamba, która w czerwcu została wywieziona przez wojsko pogranicza. Styczeń 1947 roku upływał pod znakiem wyborów do Sejmu, które odbyły się 19 I . 5 II wybrano prezydenta – Bolesława Bieruta.
Od 1 IV nowym kierownikiem szkoły został mianowany Ludwik Mucha--Nipochorski, pan Wysowski został mianowany podinspektorem szkolnym i odszedł do Bochni. Nauczycielem została też żona kierownika pani Janina Nipochorska.
W czerwcu zorganizowano dwa festyny, z których dochód na sumę 62 tys. zł przekazano na budowę szkoły.
Rok szkolny 1947/1948 rozpoczęło 168 uczniów uczniów i dwie nowe siły nauczycielskie, panie Gizela Dąbrowska i Janina Trybus. Rok upływał pod hasłem: ”Wyścigu pracy”.
Za dochodowe imprezy zakupiono 8 arów działki pod budowę szkoły u Wojciecha Nogi za 55 tys. zł.
3 XII zmarła na dyfterię uczennica kl. I Janina Wrzoś. Dzieci uwiły wieniec wieniec odprowadziły zmarłą na miejsce wiecznego spoczynku.
W lutym kierownik dokonał zakupu trzylampowego radia dla szkoły i szafki na nie.
1 V z okazji Święta Pracy starsi uczniowie i nauczyciele wykopali doły pod fundamenty przyszłej szkoły.
8 VIII poświęcenia kamienia węgielnego pod budowę dokonał ks. Stanisław Bochenek.
W czerwcu uczniowie i nauczyciele ufundowali do kościoła nową złotą puszkę.
Rok szkolny 1948/1949 rozpoczęło 173 dzieci z tym samym gronem nauczycielskim. Rozpoczęto go pod hasłem: ”Współzawodnictwa w wyścigu pracy”.
Dzieci pod kierownictwem pani Nipochorskiej przygotowały przedstawienia, z których dochód przeznaczyły na zakup desek na okna i drzwi do nowej szkoły.
Upamiętniając czyn majowy dzieci posadziły 100 sztuk drzewek morwowych.
Z okazji Dnia Matki i Dnia Dziecka dziewczynki uszyły 18 koszulek dla dzieci, które przekazały najuboższym mamom, a chłopcy 15 deseczkowych koników na biegunach, które Inspektor szkolny miał przekazać dzieciom z Sierocińca.
Ten rok upłynął pod znakiem dochodowych imprez na rzecz budowy szkoły.
Rok 1949/1950 rozpoczęło grono pedagogiczne w składzie tym samym, co w roku ubiegłym.
Upłynął on pod znakiem imprez i uroczystości, z których dochód przeznaczono na materiał do wykończenia szkolnych sal.
Rok szkolny 1950/1951 rozpoczęło 166 uczniów klas I-VII i grono ped. w składzie: Kier. L. Nipochorski, Janina Nipochorska, Janina Trybus, Gizela Dąbrowska, ks. Stanisław Augustyn. Każda klasa w tym roku uczyła się oddzielnie.
20 stycznia utworzono w szkole ZHP ( 5 ogniw, 2 zastępy – 1 drużyna).
W tym roku zaczęły też działać koła zainteresowań dla uczniów- organizacje dziecinne:
Koło Odbudowy Warszawy
Koło Obrońców Pokoju
Koło TPPR
Koło PCK
Drużyna Harcerska Przodownikiem w nauce był Stanisław Łuszczyk.
1 września 1939 roku –wybuch wojny. Ludzie udają się na tzw.”uciekinierkę”. Wędrują do Olszyn, Kołkówki, ale szybko wracają do domów. Naukę w szkole przerwano. Rozpoczęto ją ponownie 6 grudnia 1939 roku. Dzieci uczyły się z przedwojennych podręczników na podstawie takich samych programów z redukcją historii i geografii. Stan szkoły przedstawiał się następująco: kl.I- 34 uczniów, kl.II-24, kl.II-54, kl.IV-48 (razem-160 uczniów).
Od września 1940 roku wychodzi czasopismo dla dzieci „Ster”, które należało obowiązkowo prenumerować i zastępować nim podręczniki. W sierpniu wyszło rozporządzenie w sprawie redukcji mężatek w zawodzie nauczycielskim. Zgodnie z nim odchodzi z pracy pani Stec.
Od 1 września 1941 roku kierownikiem szkoły zostaje pani Stanisława Rubiniak. Nauka odbywała się co drugi dzień, ponieważ brakowało drugiej siły nauczycielskiej.
Z dniem 1 grudnia następuje zmiana na stanowisku kierowniczym. Obejmuje go Tadeusz Wysowski. 9 XII rozpoczyna pracę w kl.II i III , pani Rubiniak w kl.I i IV. Od 18 I do 10 II 1942 roku nauka w szkole została przerwana na skutek epidemii tyfusu. Był to czas niezwykle trudny. Brakowało podstawowych środków do życia, opału. Szkoła świeciła pustkami. Dnia 10 III uczniowie gremialnie uczestniczą w pogrzebie pani Bochenkowej-matki księży. 20 III w szkole odbyła się konferencja nauczycieli, sołtysów i wójtów w sprawie upiększania wsi- bielenia domów, zakładania ogródków Z uwagi na trudne warunki docierania dzieci do sali lekcyjnej u pana Nogi 27 III wybudowano kładkę na rzece. 20 IV zreperowano płot szkolny i wzdłuż niego wysadzono sadzonki morwy białej. Rok szkolny zakończono 14 VII .
21 VIII rozpoczął się rok szkolny 1942/1943. Kierownikiem szkoły był nadal Tadeusz Wysowski. Razem z nim pracowały panie: Stanisława Rubiniak i Eugenia Drzewicka.
20 IX-20 X- ferie jesienne na kopanie ziemniaków. Dnia 3 XII odbył się pogrzeb właścicieli dworu- pana Józefa Sadłonia i jego małżonki, którzy zmarli jednego dnia. Od 11I do 16 II w szkole wstrzymano naukę z powodu braku opału.
16 II pracę w szkole zaczyna pani Władysława Proszowska , gdyż pani Rubiniak po swoim zamążpójściu zostaje zwolniona w myśl ustawy o redukcji mężatek.
Na przełomie IV i V miała miejsce epidemia tyfusu, na przełomie VI i VII epidemia odry 14 VII pożegnano klasę VII i zakończono rok szkolny. Rok szkolny 1943/1944 rozpoczyna grono pedagogiczne w składzie: Wysowski, Drzewicka i Proszowska. Szkoła liczy 192 uczniów.
30 IX – 8 X – ferie jesienne.
Od 1942 roku w szkole prowadzone było tajne nauczanie przez kierownika Wysowskiego i panią Proszowską . Poza szkołą nauczanie takie prowadzili również: mieszkający na Cisiu Dragon Roman i jego syn –Lesław, oraz inż. Wąsiak. Po przerobieniu kursu szkoły VII-klasowej , przerobiono także kurs I klasy gimnazjalnej. Uczyli w nim: kier. Wysowski-matematyka, przyroda, pani Proszowska- j. polski, łacina, historia oraz student przechowywany przez kierownika – Mieczysław Bojarski- j. francuski.
4 VII zakończono rok szkolny.
Mimo, że inne szkoły nie pracowały rok szkolny 1944/1945 został u nas rozpoczęty. Ubiegłoroczne grono zostało powiększone o osobę ks. Henryka Cabaja z Rzepiennika Biskupiego.
Od 1 VIII trwała praca ludzi przy budowie okopów wzdłuż rzeki Białej od Tarnowa do Stróż. Gromada musiała wystawić do pracy 150 osób. Na skutek braku ludzi w sile wieku, do pracy zmuszano dzieci od 11 lat i starszych do 70 roku życia. Za pracę wynagradzano alkoholem wskutek czego społeczeństwo rozpiło się.
W dniu rozpoczęcia nauki-wieczorem szkołę zajmuje kompania specjalna skierowana na pacyfikację terenu. Wojsko zajęło również okoliczne domy. Po 10 dniach na skutek próśb kierownika zwolniono budynek, ale sprzęt uległ zniszczeniu.
17 VIII o 6 rano oddział partyzantów otworzył ogień na żandarmerię na odcinku drogi między panem Dereniem a J. Kwaśnym . Rozwścieczeni żandarmi pozbierali z okolicznych domów mężczyzn i wywieźli na roboty.
17 X – tragedia w Dąbrach. Śmierć poniosło 20 partyzantów- haniebnie zdradzonych. Jeden ciężko ranny w twarz żołnierz – Wojciech Wiktor z Olszyn zdołał ujść. Żołnierzy pochowano we wspólnej mogile. 17 III przeniesiono je do trumien, z których 6 ofiarowała gromada naszej wsi.
Tuż przed świętami Bożego Narodzenia do prac obozowych w Gromniku zostają zabrani: Ziomek Jan, Knapik Roman, Józef i Feliks.
Od stycznia pracę w szkole zaczęła Stefania Gąsior, a od 1 lutego Maria Bielec.
15 i16 I – przemarsz wojsk niemieckich- wycofywanie się w stronę Gromnika. W tym samym dniu wysadzono mosty i wkroczyła do szkoły Armia Czerwona. Rozstrzelano kilku Niemców i wojsko zrobiło obóz na Stawiskach.
18 I szkołę zajęto na szpital do 27 I. Czyszczenie budynku trwało potem dwa tygodnie. Pracowali przy tym: sołtys Klemens Gogola, Wojciech Noga, Amelia Ziomek, Feliks Knapik, Filomena Gurgul, Emilia Gurgul, Janina Mróz, Janina Noga, Kopkówna (Kawiory). Materiał na ogrodzenie podarowali i wykonali w swoim zakresie: Tomasz Starzyk, Jan Starzyk, Jakub Tomasiak, Jan Sterkowiec, Jan Witek.
17 III dzieci szkolne wzięły udział w pogrzebie ofiar pomordowanych pomordowanych Dąbrach.
27 i 28 IV dzieci pracowały przy zalesianiu terenów na Cisiu. 30 VI zakończono rok szkolny.
15 VIII w szkole odbyło się ważne zebranie, w którym uczestniczyli: księża Stanisław i Władysław Bochenek, ksiądz Stanisław Krzemień, Mieszkańcy wsi Rzepiennik Marciszewski i Strzyżewski. Dotyczyło ono budowy kościoła.
Od września 1940 roku wychodzi czasopismo dla dzieci „Ster”, które należało obowiązkowo prenumerować i zastępować nim podręczniki. W sierpniu wyszło rozporządzenie w sprawie redukcji mężatek w zawodzie nauczycielskim. Zgodnie z nim odchodzi z pracy pani Stec.
Od 1 września 1941 roku kierownikiem szkoły zostaje pani Stanisława Rubiniak. Nauka odbywała się co drugi dzień, ponieważ brakowało drugiej siły nauczycielskiej.
Z dniem 1 grudnia następuje zmiana na stanowisku kierowniczym. Obejmuje go Tadeusz Wysowski. 9 XII rozpoczyna pracę w kl.II i III , pani Rubiniak w kl.I i IV. Od 18 I do 10 II 1942 roku nauka w szkole została przerwana na skutek epidemii tyfusu. Był to czas niezwykle trudny. Brakowało podstawowych środków do życia, opału. Szkoła świeciła pustkami. Dnia 10 III uczniowie gremialnie uczestniczą w pogrzebie pani Bochenkowej-matki księży. 20 III w szkole odbyła się konferencja nauczycieli, sołtysów i wójtów w sprawie upiększania wsi- bielenia domów, zakładania ogródków Z uwagi na trudne warunki docierania dzieci do sali lekcyjnej u pana Nogi 27 III wybudowano kładkę na rzece. 20 IV zreperowano płot szkolny i wzdłuż niego wysadzono sadzonki morwy białej. Rok szkolny zakończono 14 VII .
21 VIII rozpoczął się rok szkolny 1942/1943. Kierownikiem szkoły był nadal Tadeusz Wysowski. Razem z nim pracowały panie: Stanisława Rubiniak i Eugenia Drzewicka.
20 IX-20 X- ferie jesienne na kopanie ziemniaków. Dnia 3 XII odbył się pogrzeb właścicieli dworu- pana Józefa Sadłonia i jego małżonki, którzy zmarli jednego dnia. Od 11I do 16 II w szkole wstrzymano naukę z powodu braku opału.
16 II pracę w szkole zaczyna pani Władysława Proszowska , gdyż pani Rubiniak po swoim zamążpójściu zostaje zwolniona w myśl ustawy o redukcji mężatek.
Na przełomie IV i V miała miejsce epidemia tyfusu, na przełomie VI i VII epidemia odry 14 VII pożegnano klasę VII i zakończono rok szkolny. Rok szkolny 1943/1944 rozpoczyna grono pedagogiczne w składzie: Wysowski, Drzewicka i Proszowska. Szkoła liczy 192 uczniów.
30 IX – 8 X – ferie jesienne.
Od 1942 roku w szkole prowadzone było tajne nauczanie przez kierownika Wysowskiego i panią Proszowską . Poza szkołą nauczanie takie prowadzili również: mieszkający na Cisiu Dragon Roman i jego syn –Lesław, oraz inż. Wąsiak. Po przerobieniu kursu szkoły VII-klasowej , przerobiono także kurs I klasy gimnazjalnej. Uczyli w nim: kier. Wysowski-matematyka, przyroda, pani Proszowska- j. polski, łacina, historia oraz student przechowywany przez kierownika – Mieczysław Bojarski- j. francuski.
4 VII zakończono rok szkolny.
Mimo, że inne szkoły nie pracowały rok szkolny 1944/1945 został u nas rozpoczęty. Ubiegłoroczne grono zostało powiększone o osobę ks. Henryka Cabaja z Rzepiennika Biskupiego.
Od 1 VIII trwała praca ludzi przy budowie okopów wzdłuż rzeki Białej od Tarnowa do Stróż. Gromada musiała wystawić do pracy 150 osób. Na skutek braku ludzi w sile wieku, do pracy zmuszano dzieci od 11 lat i starszych do 70 roku życia. Za pracę wynagradzano alkoholem wskutek czego społeczeństwo rozpiło się.
W dniu rozpoczęcia nauki-wieczorem szkołę zajmuje kompania specjalna skierowana na pacyfikację terenu. Wojsko zajęło również okoliczne domy. Po 10 dniach na skutek próśb kierownika zwolniono budynek, ale sprzęt uległ zniszczeniu.
17 VIII o 6 rano oddział partyzantów otworzył ogień na żandarmerię na odcinku drogi między panem Dereniem a J. Kwaśnym . Rozwścieczeni żandarmi pozbierali z okolicznych domów mężczyzn i wywieźli na roboty.
17 X – tragedia w Dąbrach. Śmierć poniosło 20 partyzantów- haniebnie zdradzonych. Jeden ciężko ranny w twarz żołnierz – Wojciech Wiktor z Olszyn zdołał ujść. Żołnierzy pochowano we wspólnej mogile. 17 III przeniesiono je do trumien, z których 6 ofiarowała gromada naszej wsi.
Tuż przed świętami Bożego Narodzenia do prac obozowych w Gromniku zostają zabrani: Ziomek Jan, Knapik Roman, Józef i Feliks.
Od stycznia pracę w szkole zaczęła Stefania Gąsior, a od 1 lutego Maria Bielec.
15 i16 I – przemarsz wojsk niemieckich- wycofywanie się w stronę Gromnika. W tym samym dniu wysadzono mosty i wkroczyła do szkoły Armia Czerwona. Rozstrzelano kilku Niemców i wojsko zrobiło obóz na Stawiskach.
18 I szkołę zajęto na szpital do 27 I. Czyszczenie budynku trwało potem dwa tygodnie. Pracowali przy tym: sołtys Klemens Gogola, Wojciech Noga, Amelia Ziomek, Feliks Knapik, Filomena Gurgul, Emilia Gurgul, Janina Mróz, Janina Noga, Kopkówna (Kawiory). Materiał na ogrodzenie podarowali i wykonali w swoim zakresie: Tomasz Starzyk, Jan Starzyk, Jakub Tomasiak, Jan Sterkowiec, Jan Witek.
17 III dzieci szkolne wzięły udział w pogrzebie ofiar pomordowanych pomordowanych Dąbrach.
27 i 28 IV dzieci pracowały przy zalesianiu terenów na Cisiu. 30 VI zakończono rok szkolny.
15 VIII w szkole odbyło się ważne zebranie, w którym uczestniczyli: księża Stanisław i Władysław Bochenek, ksiądz Stanisław Krzemień, Mieszkańcy wsi Rzepiennik Marciszewski i Strzyżewski. Dotyczyło ono budowy kościoła.
W 1855 roku wybudowano drewnianą szkołę z jedną salą lekcyjną i sienią.Pierwszym nauczycielem był pan Gucwa.
W 1895 roku szkołę drewnianą sprzedano za 4500 reńskich. Wypalono cegłę na szkolnym ogrodzie, z której wybudowano obecny budynek murowany.W tym czasie nauczycielem był Kącki, następnie Ludwik Konieczny, który tu zmarł , wreszcie Jan Mateusz Klocek i Emilia Klockowa. Wymienieni pracowali tu do lutego 1931 roku.
Od 15 lutego 1931 roku obowiązki kierownika szkoły przejęła Helena Szternal z Łużnej.
Dnia 9 lutego 1932 roku kierownikiem szkoły zostaje Maria Klatkówna-Stabikowa, po niej Karolina Klimkówna, Aleksander Pykosz i Stanisława Rubiniak.
Za czasów pana Pykosza nauka odbywała się w sali szkolnej i w drugiej sali wynajmowanej u Wojciecha Nogi, gdzie mieszkała pani Rubiniak. Kierownik Pykosz podarował do Muzeum Ziemi Gorlickiej przestrzelony zegar z okresu I wojny światowej, który tam przepadł.
Z dniem 1 września 1938 roku kierownictwo przejęła Wiktoria Stec z Siedlisk. W tym czasie dożywiano dzieci w okresie zimowym. Dnia 3 maja zorganizowano wycieczkę szkolną furami do Rożnowa w celu zapoznania uczniów z budową zapory .W maju odbył się pogrzeb proboszcza ks. Fecki. W czerwcu dzieci brały udział w Akademii żałobnej po śmierci biskupa Lisowskiego.
W 1895 roku szkołę drewnianą sprzedano za 4500 reńskich. Wypalono cegłę na szkolnym ogrodzie, z której wybudowano obecny budynek murowany.W tym czasie nauczycielem był Kącki, następnie Ludwik Konieczny, który tu zmarł , wreszcie Jan Mateusz Klocek i Emilia Klockowa. Wymienieni pracowali tu do lutego 1931 roku.
Od 15 lutego 1931 roku obowiązki kierownika szkoły przejęła Helena Szternal z Łużnej.
Dnia 9 lutego 1932 roku kierownikiem szkoły zostaje Maria Klatkówna-Stabikowa, po niej Karolina Klimkówna, Aleksander Pykosz i Stanisława Rubiniak.
Za czasów pana Pykosza nauka odbywała się w sali szkolnej i w drugiej sali wynajmowanej u Wojciecha Nogi, gdzie mieszkała pani Rubiniak. Kierownik Pykosz podarował do Muzeum Ziemi Gorlickiej przestrzelony zegar z okresu I wojny światowej, który tam przepadł.
Z dniem 1 września 1938 roku kierownictwo przejęła Wiktoria Stec z Siedlisk. W tym czasie dożywiano dzieci w okresie zimowym. Dnia 3 maja zorganizowano wycieczkę szkolną furami do Rożnowa w celu zapoznania uczniów z budową zapory .W maju odbył się pogrzeb proboszcza ks. Fecki. W czerwcu dzieci brały udział w Akademii żałobnej po śmierci biskupa Lisowskiego.